کم شنوایی چیست؟
گوش از سه بخش بیرونی، میانی و داخلی تشکیل شده‌است. هرگاه یکی از این بخش‌ها به هردلیلی نتوانند کار معمول خود را انجام دهند کم شنوایی اتفاق می‌افتد.
گوش بیرونی، شامل بخش‌های زیر است:
- بخشی که ما در طرفین سر خود می‌بینیم که به pinna نیز شناخته شده‌است. این بخش تنها قسمت قابل مشاهده گوش با شکل مارپیچی خاص خودش است و اولین بخش گوش است که به صدا واکنش نشان می‌دهد. Pinna مانند نوعی قیف عمل می‌کند و صدا را به بخش‌های بعدی هدایت می‌نماید.
- کانال گوش (ear canal)
- پرده صماخ (eardrum) که گوش بیرونی را از گوش میانی جدا می‌کند.
- گوش میانی، بخشی از گوش است که بین پرده گوش داخلی و پنجره بیضی شکل گوش خارجی قرار دارد. گوش میانی صدا را از گوش خارجی به گوش داخلی منتقل می‌کند و از سه استخوان تشکیل شده‌است که ossicles نامیده می‌شود و مستول انتقال ارتعاشات پرده صماخ به گوش داخلی است.
- گوش داخلی، داخلی‌ترین بخش گوش است که شامل بخش‌های زیر می‌باشد:
- بخش حلزونی که مسئول تشخیص صداست.
- کانال نیمدایره‌ای که به حفظ تعادل کمک می‌کند.
- رشته عصبی که به مغز می‌رود. این عصب اطلاعات صوتی را از گوش به مغز می‌فرستد.
مواردی که لازم است در رابطه با کم‌شنوایی بدانیم:
- انواع کم شنوایی
- میزان کم شنوایی
- شکل کم شنوایی
انواع کم شنوایی:
نوع کم‌شنوایی بسته به اینکه کدام بخش گوش آسیب دیده‌است فرق دارد. به طور کلی انواع کم‌شنوایی به سه دسته تقسیم می‌شوند:
کم‌شنوایی انتقالی:
همانطور که بالاتر اشاره شد، گوش از سه بخش خارجی، میانی و داخلی تشکیل شده‌است. کم شنوایی انتقالی در اثر آسیب به گوش میانی و یا گوش خارجی بوجود می‌آید. در این حالت معمولا شنیدن صداهای آهسته برای فرد دشوار شده و ممکن است صداهای بلند هم گنگ و خفه شنیده شوند.
این نوع افت شنوایی غالبا با استفاده از دارو و یا جراحی برطرف می‌شود.
علل کم‌شنوایی انتقالی:
- وجود مایع در گوش میانی که در اثر سرماخوردگی و یا آلرژی به وجود آمده است.
- وجود عفونت در گوش میانی
- عملکرد ضعیف شیپور استاش: این لوله رابطی بین گوش میانی و حلق (فضای پشت) است که در حالت عادی وظیفه تخلیه ترشحات گوش میانی را برعهده دارد. در مواقعی که شیپوراستاش به درستی کار نمی‌کند، ممکن است ترشحات در گوش میانی باقی بماند و موجب کم شنوایی انتقالی شود.
- پارگی پرده گوش
- تومورهای خوش‌خیمی که سرطانی نیستند اما گوش میانی یا گوش خارجی را مسدود می کنند و باعث کم شنوایی می‌شوند.
- جرم یا وکس گوش که در مجرای گوش جمع شده و باعث کاهش شنوایی می‌شود.
- وجود عفونت در مجرای گوش که اتیت خارجی یا گوش شناگر نامیده می‌شود.
- گیرافتادن اجسام خارجی در مجرای گوش
- ناهنجاری‌های مجرای گوش
کم شنوایی حسی-عصبی:
این نوع کم‌شنوایی در اثر آسیب به گوش داخلی ایجاد می‌شود.همچنین اختلال در مسیرهای عصبی بین گوش داخلی و مغز باعث ایجاد این نوع کم‌شنوایی می‌شود. در این کم‌شنوایی نیز صداهای آهسته به سختی شنیده می‌شوند و نیزممکن است صداهای بلند واضح نباشند.
اغلب کم شنوایی‌های دائمی که با دارو و جراحی درمان نمی‌شوند، از این نوع هستند. برای این نوع کم شنوایی سمعک بسیار کمک کننده است.
- بیماری‌ها
- داروهای اثرگذار بر شنوایی
- افزایش سن (پیرگوشی)
- ضربه به سر
- اختلال در آناتومی گوش داخلی
- قرارگرفتن درمعرض صداهای بلند و یا انفجار
کم شنوایی آمیخته:
هرعاملی که باعث کم‌شنوایی انتقالی و حسی-عصبی شود، می‌تواند به کم‌شنوایی آمیخته نیز منجر شود. برای مثال ممکن است در اثر کار در محیط‌های پرسروصدا دچار کم شنوایی حسی-عصبی شده باشید، اگر همزمان دچار عفونت گوش هم باشید، کم شنوایی شما از نوع آمیخته می‌شود که در این حالت شنوایی شما بدتر می‌شود.
میزان کم شنوایی
بعد از انجام ارزیابی شنوایی, ادیولوژیست میزان کم‌شنوایی‌تان را به شما گزارش می‌کند. میزان کم شنوایی با کلماتی مثل خفیف، متوسط، شدید و…. توصیف می‌شود. نتیجه تست شنوایی نشان می‌دهد که صدا چه مقدار باید بلند شود تا برای شما قابل شنیدن باشد. واحد بلندی صدا دسی‌بل است که با توجه به اینکه آستانه شنوایی شما چند دسی‌بل است, میزان کم شنوایی مشخص می‌شود.
تقسیم‌بندی میزان کم‌شنوایی با عبارات زیر می‌باشد:
- شنوایی نرمال
- کم‌شنوایی جزئی
- کم‌شنوایی خفیف: فرد مبتلا به کم شنوایی خفیف ممکن است برخی از صداهای گفتاری را بشنود، اما شنیدن صداهای ملایم برایش دشوار باشد.
- کم‌شنوایی متوسط: فرد مبتلا به کم شنوایی متوسط ممکن است هنگامی که فرد دیگری در سطح عادی صحبت می‌کند، ممکن است صحبت‌هایش را به سختی متوجه شود.
- کم‌شنوایی شدید: فرد مبتلا به کم‌شنوایی شدید ممکن است هنگامی که شخصی در حال صحبت کردن در یک سطح عادی است هیچ صدایی را نشنود و فقط قادر باشد صداهای بلند بشنود.
- کم‌شنوایی عمیق: فردی که دچار کم شنوایی عمیقی است ، هیچ گفتاری را نمی‌تواند بشنود و فقط صداهای بسیار بلند را می‌شنود.
شکل کم‌شنوایی
نتیجه تست شنوایی روی یک برگه به نام ادیوگرام ترسیم می‌شود.ادیوگرام نشان می‌دهد
که درهرفرکانس میزان بلندی صدا چه مقدار باشد تا توسط شما شنیده شود. نمودارآستانه‌های شنوایی شما روی ادیوگرام یک شکلی ایجاد می‌کند.
در اینجا نمونه‌هایی از شکل ادیوگرام را توضیح می‌دهیم:
- شما صداهای بم را در سطح شدت نرمال, اما صداهای زیر را در شدت‌های بالاتر میشنوید. در این مورد ادیوگرام نشان می‌دهد که شما دچار کم‌شنوایی درفرکانس‌های بالا هستید.
- وقتی شما صداهای بم و زیر را تقریبا در سطح شدت یکسانی میشنوید, شکل ادیوگرام به صورت فلت می‌شود.
شکل گراف ادیوگرام توصیفی از کم‌شنوایی شماست.در این قسمت عباراتی را که برای توصیف شکل کم‌شنوایی استفاده می‌شود را نام می‌بریم:
- کم‌شنوایی فرکانس بالا در مقابل کم‌شنوایی فرکانس پایین
- کم‌شنوایی دوطرفه یا کم‌شنوایی یک‌طرفه
- کم‌شنوایی متقارن یا نامتقارن
- کم‌شنوایی تدریجی و یا ناگهانی
- کم‌شنوایی پیشرونده یا ثابت
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.